Gerçekler uzun yıllar sonra kızı sayesinde ortaya çıktı: Herkesin çok sevdiği güzel aile babasının akılalmaz sırrı! Çok vakit fark edilmemeyi nasıl başardı?

Takvimler 2009 yılını gösterirken bir gece April Balascio’nun konutunda sükûnet hakimdi. Eşi ve ergenlik çağındaki çocukları çoktan uyumuştu lakin Balascio, masanın başında oturmuş, bir deftere harıl harıl notlar alıyordu.

Balascio, çocukluk yıllarında dolaştıkları kasabaları ve bu kasabalarda hangi tarihler ortasında yaşadıklarını hatırlamaya çalışıyordu. Lakin bu iş hiç kolay değildi. Zira çocukken daima oradan oraya taşınıyorlardı.

Ohio, Georgia, Florida, Arizona, Colorado, Wisconsin, Pennsylvania üzere pek çok eyalette yaşamışlardı. Babaları onu, annesini ve kardeşlerini bazen bir karavana, bazen bir kamyona, bazen de bir okul otobüsüne bindirip hiç bilmedikleri yerlere götürüyordu. Bazen çadırlarda, bazen ahırlarda, bazen de kır konutlarında kalıyorlardı. Balascio birçok okul yılını birden fazla kentte tamamlamak zorunda kalmıştı. Gece vakti babalarının onları uyandırıp “Eşyalarınızı toplayın” dediğini ve kimseyle vedalaşmadan yola döküldüklerini hatırlıyordu Balascio.

AYLARDIR ÇOCUKLUĞUNU HATIRLAMAYA ÇALIŞIYORDU

Aslına bakılırsa Balascio’nun herkes uyuduktan sonra eskiyi hatırlamaya çalıştığı birinci gece değildi bu. Tersine, aylardır geç saatlere kadar oturup internette araştırmalar yapıyordu.

Kasabanın ismini ve hatırladığı kadarıyla hangi tarihlerde orada olduklarını arama motoruna yazan Balascio, yanına da “faili meçhul” ya da “cinayet” üzere sözler ekliyordu. Bir şeyler bulduğunda, bu çalışmayı yapmaya başlayalı neredeyse 18 ay olmuştu. “Faili meçhul 1980 Watertown Wisconsin” araması Balascio’yu “sevgili cinayetleri”ne ulaştırmıştı.

Söz konusu sevgililer, ikisi de 19 yaşında olan Kelly Drew ve Timothy Hack’ti. Ağustos 1980’de Concord House isimli bir yerde yapılan bir düğüne katılan Drew ve Hack’i o geceden sonra sağ gören olmamıştı.

Concord House ismi Balascio için çok tanıdıktı. Babasının o yaz orada hademe olarak çalıştığını hatırlıyordu. Fakat Drew ve Hack’in cesetlerinin bulunduğu ekim ayında Balascio ve ailesi çoktan yüzlerce kilometre doğuya, Pennsylvania’nın Pittsburgh kentine taşınmıştı.

DNA ÖRNEKLERİ SAYESİNDE EVRAK TEKRAR AÇILDI

Ne var ki 2007 yılında evrak tekrar açılmıştı. Drew’nun giysilerinde bulunan meni lekelerinden elde edilen DNA örnekleri kıymetli bir gelişme olmuş, açılan telefon sınırı aracılığıyla yeni ipuçları toplanmıştı.

Hattı arayanlardan biri de Balascio’ydu. Aslında numarayı çevirirken telefonun açılmasını bile beklemiyordu Balascio. Münasebetiyle çizginin öbür ucundaki dedektife, aradıkları kişinin Edward Wayne Edwards olabileceğini anlatırken biraz şaşkındı. Muhtemelen dedektif de duydukları karşısına şaşkına dönmüştü çünkü 40 yılı aşkın vakittir evli olduğu eşiyle Kentucky’de yaşamakta olan 75 yaşındaki Edwards, Balascio’nun babasıydı.

Balascio, The Guardian’a yaptığı açıklamada, “Telefonu kapatınca ‘Ne yaptım ben?’ diye düşündüm. O dedektifi sonu gelmeyecek bir yola mı sokmuştum? Kendimden kuşku ediyordum, kendime kızıyordum. Babam hakkında bunları düşündüğüm için berbat bir insan mıydım?” tabirlerini kullandı.

Ancak Balascio’nun kuşkularının boşa olmadığı kısa müddet içinde anlaşıldı. Edwards, Watertown cinayetlerinin sorumlusu olmakla kalmayıp 3 cinayeti daha itiraf etmiş, daha fazlası olabileceğine dair de ipuçları vermişti.

Solda Edwards’ın 60’lardan bir fotoğrafı, sağda Balascio’nun kitabının kapağı

RAMSEY VE ZODYAK CİNAYETLERİYLE İLGİSİ VAR MI?

Günümüzde gerçek cürümlerle ilgili komplo teorilerini kovalayan şahısların kimileri Edwards’ın ABD’nin en kanlı katili olduğunu, 1960’lardaki Zodyak cinayetlerinin ve 1996’da Colorado’da yaşanan JonBenet Ramsey cinayetinin faili olduğunu öne sürüyor. Balascio bu tezlere inanmasa da babasının kurbanlarının sayısının 5’ten fazla olduğuna emin olduğunu belirtiyor.

Balascio’nun kıssası birinci olarak 2019 yılında yayınlanan “The Clearing” isimli podcast’le gündeme geldi. Geçtiğimiz günlerde raflarla buluşan “Raised by a Serial Killer” (Bir Seri Katil Tarafından Büyütülmek) isimli kitabıyla Balascio bir defa daha gerçek cürüm meraklılarının dikkatlerini üzerine topladı.

Kitapta Balascio, çocukluğunun hem olağanüstü hem de karanlık ve korkutucu yanlarını anlatıyor. Bir canavar olan babasının çocuklarına karşı çok sevecen bir insan olduğunu vurgulayan Balascio, “Okurların benim yaşadığım iniş çıkışları yaşamasını, babamla kurduğum sevgi-nefret alakasının bir benzerini kurmasını istedim. Makus adamların olayı budur. Babam çok sevilirdi, ortamlara renk katardı” dedi. Balascio babasının işlediği kabahatlerin bu kadar uzun müddet fark edilmemesinin sebeplerinden birinin bu olduğunu da kelamlarına ekledi.

BERBAT BİR ÇOCUKLUK GEÇİRDİ

Edwards, Balascio’nun annesi Kay Lynn Hedderly ile 60’ların sonlarında Akron’da bir kent otobüsünde tanıştı. Hedderly 21 yaşında Edwards ise 35 yaşındaydı ve kaideli tahliyeyle mahpustan çıkmıştı. Sıkıntı bir hayatı olmuştu. Bekâr bir annenin oğlu olarak çocukluğunun birçoklarını bir yetimhanede geçirmiş ve vahim bir muameleye maruz kalmıştı. Ergenlik yıllarında bisiklet hırsızlığından araba hırsızlığına terfi etmiş, akabinde çeşitli bayanlarla Amerika’nın farklı yerlerinde yaşamış, bazen satıcılık yapsa da asıl gelirini hırsızlık ve dolandırıcılıktan kazanmıştı. Nihayetinde FBI’ın “en çok aranan 10” listesine giren Edwards, Hedderly’le tanıştığında bütün bunları arkasında bıraktığını argüman ediyordu.

Evlendiler ve kısa müddet içinde 5 çocukları oldu. (Balascio en büyükleriydi.) Edwards, çalışabildiği her yerde çalışıyordu fakat genelde işverenlerini soyup maaşından fazlasını kazanabilmek için planlar kuruyordu. Aynı vakitte motivasyon konuşmaları yapıyor, kendi dönüşümüyle ilgili konferanslar veriyordu. Hatta bu hususta bir kitap yazmıştı ve kitabını kartvizit üzere kullanıyordu.

Edwards ve o zamanki eşi Marlene 1962’de Ohio’daki 7.000 dolarlık bir banka soygunu nedeniyle FBI’ın arananlar listesine girdi

“BİZİM ONUN ÜZERE BÜYÜMEMİZİ İSTEMİYORDU”

Seri katil denince akla gelen “yalnız adam” havası yoktu Edwards’da. Bilakis ailesinin merkezindeydi. Örneğin Balascio 2 yaşındayken elektrik çarpması nedeniyle hastanelik olduğunda, yanında babası kalmış, onu kucağında uyutmuş, meskene döndükten sonra da bandajlarını her sabah babası değiştirmişti. Balascio, babasının her alanda destekçisi ve yardımcısı olduğunu, çocuklarını da dürüst ve saygıdeğer beşerler olarak yetiştirmeye çalıştığını belirtti ve ekledi:

“Örneğin kardeşlerim bir eczaneden şeker çalmışlardı. Babam onları ellerinden tutup eczaneye götürdü, özür diletti ve borçlarını ödemeleri için eczacının getir götür işlerini yapma cezası verdi. Muhtemelen kendisi de o eczaneden bir şeyler çalmıştı ancak nitekim de bizim onun üzere büyümemizi istemiyordu. Geriye dönüp baktığımda çocukluğumu sevgiyle hatırlıyorum. Bu bir başa çıkma sistemi olabilir ancak daima aksilikleri düşünmek istemiyorum.”

KONTROLCÜ VE ASABİ BİRİYDİ

Balascio kitabında çocukluğunda yaşadıkları çeşit çeşit kasaba ve konutlara dair hatırladıklarını ilgi alımlı bir lisanla anlatıyor. Edwards’ın her gittiği yerde büyük arkadaş kümeleri kurduğunu ve mangal partileri verdiğini belirten Balascio, babasının birebir vakitte şiddet uygulayan ve denetimci biri olduğunu, çok kolay sonlandığını vurguluyor.

Kitaba nazaran, Edwards iki kere Balascio’nun annesinin çenesini kırmış, bir seferinde de cipsleri bitirdiği için bayanı bıçaklamıştı. Sakin sakin oturdukları akşam yemekleri, birden fazla vakit tabakları yerlerden toplamayla sonuçlanıyordu.

Yaşadıkları konutların çoğunluğunda kalorifer, su üzere sistemler olmadığından, Balascio ve kardeşleri daima meskende işler yapmak zorunda kalıyor, çatıyı tamir edip yerleri temizliyordu. Edwards, birkaç sefer yaşadıkları konutlardan ayrılmadan evvel ateşe vermişti. Konutta besledikleri hayvanlar da bu şiddetten nasibini alıyordu.

Balascio 18 yaşına geldiğinde canına tak etti. Bir iş buldu, konuttan ayrıldı ve bir daha asla ailesinin yanına dönmedi.

Şu an annesine daha “anlayışlı” yaklaştığını söyleyen Balascio, “Çok fazla denetim altındaydı ve istismara maruz kalıyordu. 70’li yıllarda bayanlar için şimdiki programlar yoktu. Yükünün altında ezildiğine eminim. İşi yoktu, şoför evrakı yoktu, konut dışında hiç çalışmamıştı, 5 çocuğu vardı. Ne yapacaktı ki?” tabirlerini kullandı.

Edwards’lar üç çocuklarının orduya katılmasıyla lokal bir gazeteye haber olmuştu

EVLATLIK KARDEŞİNİN VEFATI BALASCIO’YU KUŞKUYA DÜŞÜRDÜ

Balascio babasının katil olduğundan şüphelenmeye 90’ların sonlarında başladı. O ve kardeşleri büyüyüp meskenden ayrıldıktan sonra babası, bir arkadaşının en küçük oğlu olan Dannie Boy’u evlat edinmişti. Dannie Uzunluk, Edwards’ı bir idol olarak görüyor, ona baba diye hitap ediyordu. Ailenin soyadını da almıştı. Edwards onu orduya katılmaya ikna etmiş, imtihana şahsen hazırlamış ve askerlere özel bir hayat sigortasını en üst limitinden (200.000 dolar) almaya ikna etmişti. Dannie Boy’un hayatını kaybetmesi halinde ödeme Edwards’a yapılacaktı.

Dannie Boy’un cansız vücudu, Edwards’ların yaşadığı meskenin yakınlarında sığ bir mezarda bulununca Edwards ve eşi Ohio’dan Arizona’ya taşındı. Dannie Uzunluk başından vurularak öldürülmüştü fakat olayla ilgili rastgele bir tutuklama yapılmamıştı.

Balascio, “Ben sahiden onu babamın öldürdüğüne inanıyordum fakat bunu nasıl kanıtlayacağımı bilmiyordum. Ayrıyeten kendi çocuklarımla meşguldüm” dedi. Balascio’nun çocukları büyüdükçe, babası ve tuhaf çocukluğuyla ilgili soruları da büyüyordu. Kendi çocukları ergenlik çağına geldiğinde Balascio’nun üzerindeki yük artmıştı. Çocukları gece dışarı çıktığında, orantısız diyebileceği bir paniğe kapılması Balascio’yu en başta bahsettiğimiz internet aramalarına ve babasının yakalanmasına itti.

İDAM EDİLMEK İSTEDİ

DNA testleri Edwards’ın Wisconsin cinayetlerinin faili olduğunu doğruladı. Edwards sözünde öbür cinayetlerden de bahsetmeye başladı. 75 yaşındaydı, ölümcül obezdi ve oksijen desteklerine ve tekerlekli sandalyeye bağlıydı. İdam cezası almak istiyordu fakat Wisconsin’de idam yoktu.

Edwards, Drew ve Hack’i neden öldürdüğüne dair muteber bir açıklama yapmadı ancak idam cezasının kaldırılmadığı Ohio üzere “diğer eyaletler”e gidebileceğini söyledi; Ohio’da 1996’da Dannie Boy’u, 1977’de de arkadaşı Billy Lavaco ve kız arkadaşı Judith Straub’u öldürdüğünü itiraf etti.

Edwards, Lavaco’yu öldürmesine sebep olarak adamın 8 yaşındayken Balascio’yu taciz etmesini göstermişti. Nitekim bu türlü bir şey yaşanmıştı fakat Balascio babasının bildiğini bilmiyordu. Yaşananları kimseye söylememişti. Dahası Lavaco’nun öldüğünü de bilmiyordu.

Balascio, “Dedektifler bana durumu anlattığında kusmaya başladım. Bir dedektifle her konuşmamda kendimi bir odaya kilitliyordum zira nasıl reaksiyon vereceğimi bilmiyordum ve ailem etkilensin istemiyordum. Duşa girdiğimi, lifi katlayıp dişlerimin ortasına sıkıştırdığımı ve sesim duyulmadan çığlıklar attığımı hatırlıyorum. Bu duş numarasını tekraren yaptım” diye konuştu.

KIZINA İMZASINI GÖNDERDİ

Edwards, Nisan 2011’de yani idam tarihinden birkaç ay evvel cezaevinde doğal sebeplerle hayatını kaybetti. Balascio hafiflediğini belirterek, “Sırtımdan var olduğunu bilmediğim bir yük kalktı” dedi. Timothy Hack’in anne ve babasıyla tanışmanın bilhassa güzelleştirici olduğunu söyleyen Balascio, kitabını da Dave ve Judy Hack’e adadı.

Balascio, yüzleşmek zorunda kaldığı en büyük şeyin babasına olan benzerliği olduğunu belirterek, “Çocukken daima ‘Aynı baban gibisin’ derlerdi. Hakikat. Babam fevri bir insandı, ben de öyleyim. Lakin güzel ve eğlenceli özelliklerinin pek birçoklarına da sahibim. Organize ettiği eğlenceli aktiflikleri ben de yapıyorum. Ondan çok şey öğrendim. Tamirat işlerini becerebiliyorum, babam bu manada çok yetenekliydi. Bize öğrettiği satış mahareti sayesinde hepimiz hayatta başarılı olduk diye düşünüyorum. Çocuklarımda da tıpkı şey var” dedi.

İhbar ettikten sonra Edwards’ı hiç görmediğini de kelamlarına ekleyen Balascio, “Bana ileride kıymetinin artabileceğini belirterek cezaevinden imzasını gönderdi. Kâğıdı çöpe attım” diye konuştu.

Yine de artık babasını sevdiğini söyleyebilir durumda olduğunu tabir eden Balascio kelamlarını, “Çok uzun vakit boyunca babamdan nefret ettim fakat şu an açıkça onu sevdiğimi ve bana öğrettiği şeyler için minnettar olduğumu söyleyebilirim. Neye takıldığımı seçiyorum. Onun elinden geleni yaptığını düşündüğüne sahiden inanıyorum. Babam için asla mazeretler uydurmayacağım. Ne yaptığını biliyorum ve bu hususta konuşabilirim. Ancak o benim babamdı” diye noktaladı.

The Guardian’ın “My father, the serial killer: how April Balascio put her dad behind bars – and broke free of her childhood” başlıklı haberinden derlenmiştir.