Göbeklitepe’de ortaya çıkarılan tarihi eser ile ilgili Necmi Karul gazetemize açıklama yaptı
Edinburgh Üniversitesi’nden Dr. Martin Sweatman ve grubu Göbeklitepe’de bulunan bir taş sütundaki işaretlerin, büyük olasılıkla tarihin en eski güneş takvimini temsil ettiğini, bir kuyruklu yıldızın yeryüzüne çarpması sonucu oluşan felaketin anısına oluşturulduğunu ileri sürüyor. Teze nazaran buluntu, bir günü temsil eden “V” sembolüyle işaretlenmiş ve toplamda 365 “V” sembolü bulunarak bir yılı söz ediyor. Ayrıyeten, 12 ay ve 11 ek gün içeren bir düzenleme de bulundu.
Şanlıurfa’nın Haliliye ilçesindeki Göbeklitepe’de bir güneş takvimi bulundu.
Göbeklitepe ve Karahantepe Hafriyat Lideri Prof. Dr. Necmi Karul gazetemize son buluntuya dair açıklamalarda bulundu. Karul açıklamasında, “Yazar Martin Sweatman gerçekliği doğrulanmamış bir kozmik çarpışmadan kelam ediyor. Ayrıyeten P43 ismini verdiğimiz dikilitaşın bulunduğu D yapısı bu kelamda çarpışmadan bin yıl kadar sonraya tarihleniyor, öbür bir tabir ile Göbeklitepe’den bilinen en eski tarihler söylenenin tersine Genç Dryas’ın sonuna ilişkin. Ayrıyeten Göbeklitepe’deki yapıların bir çatısı olduğundan kuşku duymuyoruz, hasebiyle bunları gökyüzünün izlendiği yerler olarak göremeyiz.
KENDİ KURGUSUNA NAZARAN SEÇMİŞ
Yazar bugüne kadar Göbeklitepe ve bölgedeki öbür çağdaş yerleşmelerden kendi kurgusuna uygun öğeler seçerek bir anlatı benimsemiş. Göz gerisi ettiği figürler, hatta P43 üzerindeki anmadıkları bilimsel bir titizlikten ne kadar uzak olduğunu gösteriyor.
Özet olarak eski Mısır, Arap ve Yunan alımlarının tanım ettiği göksel ekip yıldızların aynısının tarih öncesi toplumlar tarafından tanınmış olmasını beklememek gerekir. Kaldı ki takvim, vakti doğrusal olarak algılayan yazılı kültürlere hastır, meğer tarihöncesi toplumların vakit anlayışı döngüseldir. Takvim vakti ileri ya da geri yanlışsız hesaplama anlayışının bir eseridir, ticari ve ekonomik bir boyutu vardır; bu bağlamda birinci yerleşik toplumların böylesi bir takvime muhtaçlıkları yoktur. Gerçekten makalede geçen Göbeklitepe, Karahantepe ya da Sayburç’taki betimler karmaşık bir toplumsal yapıyı çok düzgün yansıtmakta ve bu toplumların tabiat ile iç içeliğini mitolojik öykülere dönüştürerek dikilitaşların üzerine aktardıklarını göstermektedir. Devrin sanatçı ve kıssa anlatıcıları yerleşik hayat ile ortaya çıkan yeni bir toplumsal tertipte toplumu bir ortada tutan anlatılarını yapmış olmalıdır” sözlerini kullandı.