Gökhan Kocakaya: Türkiye’de yarışlar zeka ve taktiğe dayalı
Türkiye’nin yetiştirdiği en başarılı jokeylerden biri olan Gökhan Kocakaya ABD’de at bineceği kış dönemi öncesinde Hürriyet’e özel röportaj verdi.
Dünyanın her ülkesinde at binecek yetenekte ve kalitede Türk jokeylerin olduğunu belirten Gökhan Kocakaya, dünyanın bir çok ülkesinde at bindiğini, en yeterli jokeylerle dost olduğunu belirterek “Artık şundan çok eminim ki Halis Karataş yabancı lisan öğrenmiş olsaydı, katiyen dünyanın bir numaralı jokeyi olurdu. Şuan bile dünyanın neresine götürürseniz götürün, isim yapmış en büyük jokeylerden Halis Karataş’ı ayıramazsınız. O bizim en değerli marka kıymetimiz. Ne keyifli ki dünya standartlarında bu türlü bir jokey yetiştirebilmişiz. Değerini bilmemiz gerekiyor” dedi.
ABD 12 ay at binme talihinin bulunmasına karşın Türkiye’de ki at sahibi dostlarım, antrenörler, arkadaşlarının ısrarlarını dinleyerek kış dönemini ABD’de yaz dönemini Türkiye’de geçireceğini belirten Kocakaya, “Çok sevdiğim ülkemden kopamam. Burası benim vatanım ve her istikametini çok seviyorum” dedi.
Türk yarışçılığıyla ABD’yi Hürriyet’e kıyaslayan Kocakaya, “En besbelli fark, bizde taktiğe dayalı yarışlar oluyor orada ise güce ve hıza dayalı. Biz zeka ve taktikle yarışı çalarak kazanmaya yönelik cet biniyoruz. Bir anda yarış tempolarımız değişebiliyor. ABD’de öne çıkıp sonra tempo düşürerek yarışı yavaşlatıp gerideki atları güç duruma sokamazsınız. Türkiye de bu yapılıyor. Starttan çıktıktan 100 metre sonra güya ilerde radar varmış üzere atlar bir anda tempo düşürüyor. İngiliz atları bazen, (sözüm ona taktik) taktik gereği Arap atı temposuna kadar iniyor. Aslında bu durum tehlike de doğuruyor. Öndeki at yeri olduğu için yavaşlıyor fakat gerideki atın jokeyi atını sakinleştiremiyor ve kaçacak yer bulamıyorsa öndeki atın art ayaklarına takılıp devrilme riskiyle karşı karşıya kalıyor. Bu çok sık yaşanan bir durum. Bazen baht, bazen jokeyin uğraşıyla bunlar kaza olmadan ucuz atlatılıyor” dedi.
BİR JOKEY’DE OLMASI GEREKENLER
Bir jokeyin olabildiğince düşük kilolu, ve güçlü omuzlara sahip olması gerektiğini belirten Gökhan Kocakaya, “Bunu sağlamak elbette kolay değil, çok fazla çalışmak gerektiriyor. Uykunuza, yediğinize içtiğinize elhasıl yaşantınıza dikkat etmeniz, işinizi çok sevmeniz gerekiyor. Ben de hala gelişme uğraşı içindeyim. Jose Antonio Gomez Gomes, Eric Cancel üzere dünyanın en uygun jokeylerini tanıdım, onlarla dost oldum, eksiklerimi gördüm, haya daha uygun olma çabasındayım”dedi.
Çocukluğunda dünyanın birçok yerindeki yarışların CD’lerini ve fotoğraflarını topladığını belinden Kocakaya “Bugün bunlara ulaşmak çok daha kolay” dedi.
GERÇEK SPORCU
Ocak 2006 yılında birinci defa Enise isimli cet binerek jokeyliğe adım atan Gökhan Kocakaya,
bindiği 17.080 yarış sonunda 3 bin 133 birinciliğe imza atarken yurt dışında da Almanya, Fransa, Dubai ve ABD’de at binerek birinciliklere imza attı. Şampiyon jokey, hipodromlarda en itidalli at bineni, bindiği atları rahatlatan ve jokeylikte farklı tarzları korkusuzca deneyen isim olarak öne çıkıyor.
TEKRAR ABD MACERASI BAŞLIYOR
Geçtiğimiz yıl çok fazla tanınmadığım için ABD’de çok az cet binebildiğini belirten Kocakaya, “ABD çok büyük. Çeşitli eyaletlerde 1 günde 12 başka yerdi yarışlar oluyor. Az atlı çok fazla yarış var. Ben orda geçen yıl, Elazığ da at binerken ani bir kararla İstanbul’a gelen bir jokeyin yaşadığı bir duruma emsal bir durum yaşadım. Meğer aklımda Amerika’da at binmek hiç yoktu. Yıllar boyunca en büyük hayalim ve amacım Avusturalya’da Sidney yahut Melbourne çim pistlerinde at binmekti. Ailemle ABD’yi görelim orada da yarış heyecanı yaşayalım istedik ve New York’ta yaşayan dostlarımızdan da davet gelince geçtiğimiz evvel 15 günlük turistik seyahat yaptık. Lakin oradaki arkadaşlarım ben daha uçağa binmeden beni bir yarışa deklere ettiler ve bu kısa müddette at bindim ve o yarışta ikinci oldum. Bu bar bana moral verdi ve “Burada yapabilirim” hissi kalbime yerleşti ve o 15 günlük o seyahatimizde 10 yarışta daha cet bindim. Turistik vizeyle gittiğim için yalnızca New York’ta at binmeme müsaade veren lisans almıştım. 5 Ocak günü ABD’ye daha bilgili ve gerçek vizeyle gideceğim için daha umutluyum.
EN BÜYÜK FARK
Türkiye’de çok farklı bir yarış olduğunu belirten Kocakaya, “Bizde at start çıkışında yarışa yanılgılı da başlasa sorumluluk jokeyin omuzlarında. Jokey atını starttan düzgün çıkartmak zorunda. ABD’de ise jokey birinci çıkışta atı hür bırakıyor ve atın birinci atağına nazaran hareket ediyor. Benim alt üretimde ise çıkışta at sağa kaçıyorsa onu sola çekmek, sola kaçıyorsa sağa çekmek var. Biz bu türlü yetiştik. Lakin ABD’de bindiğim 66 yarışın son yarışlarına gerçek ben de atımı çıkışta hür bırakmaya başladım. Zira bu kadar büyük ve güçlü bir canlıya hükmetmeye çalışmak kusurlu bir davranış olduğunu anladım” dedi.
EN SEVDİĞİ ATLAR
“En çok gelecek vaad eden, açık yarış atı olma potansiyeli gördüğüm şampiyon atlara binmek beni keyifli ediyor heyecan veriyor diyen Gökhan Kocakaya “Sıradan bir at üzere görünen attaki potansiyeli görüp o attan şampiyon yaratmak çok heyecan verici. Bu söylediğime benzeri kıssaları yaşadığım Good Curry, Copperfield, Osman Bey, Mong Runner, Miramis, İnspector, Turbo’yu asla unutamam” dedi.
GAZİ KOŞUSU VE MİRAMİS
2009 Gazi Koşusunu 21 yaşındayken Miramis isimli atla kazanan ve yaşadığı filim üzere öyküyü de Hürriyet’e anlatan Gökhan Kocakaya şunları söyledi:
“Miramis’in taylık yıllarında onda bir star ışığı yakalamıştım. Lakin çok berbat bir huyu vardı. O huyu daha doğrusu tiki, hiçbir atı sol tarafından geçememesiydi. Yürüyerek geçeceği bir atı bile solundan geçmiyor, illa içe girip geçmek istiyordu. Bu huyunu atlatmak için çok uğraştık lakin hiç dıştan kazanamadık. Gazi koyusunu da içe geçerek kazanmıştık” dedi.
ATLARA HÜRMETİM SONSUZ
Atlara büyük hürmet duyduğunu belirten Kocakaya, “onlar da bana hürmet duyuyor. Bu iş karşılıklıdır. Bir cet gereksiz yere bir defa bile kamçı vurduğumu hatırlamıyorum. Benim bir yarışta omuzlarımdaki en büyük sorumluk, at sahiplerinin bana teslim ettiği o pahalı canlıları geri sağlıklı teslim etmektir” formunda konuştu.