Kendi kanıyla ‘Ragıp beni vurdu’ yazan Nurtaç Canan isyan etti: ‘Lütfen beni koruyun, onun kurşunuyla ölmek istemiyorum’

Kendisinden ayrılmak isteyen 23 yıllık eşi Nurtaç Canan’a, 4 Haziran 2020’de Zeytinburnu’ndaki kayınpederinin konutunda 5 kurşun sıkan Ragıp Canan, eşinin banka kartı ve cep telefonunu alarak olay yerinden kaçmıştı.

Kanlar içinde kalan ve hareket edemeyen bayan, öleceğini düşünerek kendi kanıyla yere “Annem, babam hakkınızı helal edin. Üzülmeyin. Beni Ragıp vurdu. Kurtuldum” yazısını yazmıştı. Bu fotoğraf tüm Türkiye’de gündem olmuştu.

3 KEZ ELEKTRONİK KELEPÇE KIRDI!

Bunun üzerine Ragıp Canan’a ‘eşini taammüden yaralama’ hatasından 9 yıl mahpus cezası verilmişti. Ragıp Canan, cezasının infazını 2023 Haziran ayında tamamlayıp tahliye oldu. Eşine ses kayıtları ve mektuplar gönderip mevt tehditlerinde bulunan Ragıp Canan, 3 sefer elektronik kelepçe kırdı.

Ancak ‘hakaret, tehdit ve takip’ hatasından geçtiğimiz ay tutuklanarak cezaevine gönderildi. Yarın Bakırköy 55. Asliye Ceza Mahkemesi’nde duruşması olan ve hayatı kabusa dönen Nurtaç Canan, son günlerde tırmanan bayana yönelik şiddetle ilgili konuştu. Nurtaç Canan, yaşadığı şiddet, tehdit ve kaygı dolu günlerle ilgili şunları anlattı:

“YARIN HÜR KALIRSA BENİM HAYATIM YİNE KAYGIYLA GEÇECEK”

“1996 yılından bu yana ben bu adamdan çekiyorum. Hâlâ çekiyorum. Boşanamıyorum. Beş kurşun yedim hâlâ kurtulamadım. Nasıl kurtulacağımı da bilmiyorum. Yarın mahkeme var. Ayın on 18’inde. Yani bırakılmasını istemiyorum. Bırakılırsa şayet benim hayatım yine, kaygıyla geçecek. Yürüyüşüme gidemeyeceğim, aracıma binemeyeceğim, kapıdan dışarı çıkamayacağım. Kent değiştirmek zorunda kalacağım. Yani en üst düzeyde cezalandırılmasını istiyorum. Öncelerde ‘Barışalım bir şey olmamış üzere, ben seviyorum, geri dön’ gibilerinden talepleri oldu. Sonra ret yanıtı alınca bu tehdit, şantaj, hakaret, küfüre dönüştü maalesef. Evliliğim boyunca daima şiddet gördüm, aldatıldım. Her türlü her şeyini yaşadım. Lakin son vurulmadan evvel yaktı beni. Tam yüzümden aşağıya kadar çaydanlığı fırlattı. Dört gün sonra da beş kurşunla vurdu beni.

“RAGIP’IN KURŞUNUYLA ÖLMEK İSTEMİYORUM”

Beş kurşunla yaraladı. Aslında adam öldürmeye teşebbüstü. Zira damarlarım falan daima patlamış. Ayrıyeten bacaklarım da kesilecekti. 60 yılla yargılanırken 39 yıla düştü. Sonra da sekiz yıl dokuz ay ceza aldı. Bir yıl sonra bu cezayı üç yıl yatıp çıktıktan sonra tehditleri, şantajları başladı zati. Artık tekrar dava açtık, şikayetçi olduk, ses iletilerini, CD’lere flaş belleklere döktük. Savcıya verdik. Bunu içeri aldılar. Yaklaşık bir aydır cezaevinde. Ama yarın mahkemede çıkma mümkünlüğü varsa yani düşünmek bile istemiyorum. İnşallah çıkmaz oradan. Bir kere elektronik kelepçeyi kırdı. Gelip konutumun önünde sitenin önünde fotoğraflar attı. ‘Ben buradayım, seni bekliyorum, adam diktim, otoparkın aşağısındayım, otomobilin yanındayım. İşte sen çıktığın vakit haber veriyorlar bana. Sen öleceksin, seni öldüreceğim’ diye ses iletileri attı daima. Elektronik kelepçeyi çıkarttıktan sonra yaklaşık bir ay bu tutuklanmadı, bulunamadı. Ben devletimden tam müdafaa istiyorum. Benle oğlumu bilhassa. Artık ben bu adamdan kurtulmak istiyorum. Nitekim kaybolmak istiyorum. Yani tam müdafaayla korunmak istiyorum. Bu adam, yarım kalan işini bitirecek. Gelecek beni öldürecek. Bir gün haber yapacaksınız. Benim öldüğüme dair. Ben bunu yaşamak istemiyorum. Her insan ölecek. Ben ölmeme kederinde değilim. Ben Ragıp’ın kurşunuyla ölmek istemiyorum. Ragıp’ın beni vurmasını istemiyorum.

“SON BİRKAÇ AYDIR BENİM OĞLUMU DA TEHDİT EDİYOR”

Oğlum bu olaylar olduğu vakit -tabii bir genç delikanlı- çok etkilendi. Sonra toparlandı. Hatta iki üç sefer cezaevine gitti. Ama ‘Anneni getir. Annenle barışalım’ deyince çocuk soğudu. Soğuduktan sonra bir bu türlü bir çekildi oğlum. Artık son birkaç aydır benim oğlumu da tehdit ediyor. Ona sekiz sayfa mektup gönderdi. Sesler attı. Hepsi tehdit, hakaret, şantaj.

“LÜTFEN BENİ KORUYUN!”

Gerçekten artık devletime soruyorum. Ben neden boşanamıyorum? Ben dört yıldır neden boşanmıyorum? Neden boşanamıyorum? Bir beş kurşun yemek haklı bir sebep değil mi boşanmak için? Tek celsede bitmesi gereken süreç neden dört yıldır devam ediyor? Ayrıyeten ben devletime şunu da soruyorum. Beni şayet artık koruyamayacaksa ben öldükten sonra mı korunacağım? Ben devletimden şunu talep ediyorum. Lütfen beni koruyun! Ben Ragıp’ın kurşunuyla ölmek istemiyorum. Ve onun nikahı altında kalmak istemiyorum. Mahkeme salonunda bile hakim karşısında ‘o benim namusumdur, o benim nikahlımdır’ diyebilen bir insanın hâlâ namusu, nikahı altında olmaktan ben nitekim çok çok çok üzgünüm.

“HATANIN NERESİNDEN DÖNERSEN KARDIR, BEN ONU YAPAMADIM”

Maalesef biz görüştük. O denli evlilik oldu. Natürel ailem razı gelmedi ancak sonuçta bir evlilik oldu. Bu olağan bir şey esasen. Herkes evlenebilir. Burada kusur yoktur. Lakin kusurun neresinden dönersen kardır, ben onu yapamadım. Ben herkese, bütün hemcinslerime söylüyorum. Sahiden sizin aracılığınızla herkes evlenir, mutsuz olur, bitmişse biter. Yani lakin git dön, git, dön, git, dön yapmasınlar. Zira bu büsbütün onların her seferinde geri dönecek nasıl olsa izlenimi olduğu için erkeğin daha fazla üstünlük tasladığını gördüm ben. Bana artık deseniz ki, otuz yıldır neye pişmansınız? Ben derim ki, ayrıldım, tekrar barıştım, tekrar küstüm, tekrar geldim. Ben ona çok pişmanım. Keşke bir seferde bitirseydim. Zira bu adamın ne olduğunu ben birinci evlendiğim gün esasen öğrendim. O gün dönmeliydim ve bir daha da geri dönmemeliydim ben Ragıp’a.”