Yeni fikre nazaran uzaylıları bulamamamızın bir sebebi var

Yeni bir çalışma, kozmosta şimdi akıllı ömür belirtileri bulamamamızın sebebine dair çok sayıdaki kasvetli fikre bir yenisini daha ekliyor. Yalnızca gözlemlenebilir kısmında en az 70 seksilyon (7’nin yanına 22 tane sıfır ekleyebilirsiniz) yıldız olduğu varsayım edilen, 13,7 milyar yaşındaki evrenimizin sahiden büyük bir yer olduğu açık. Fakat buna karşın, şimdiye kadar öbür rastgele bir uzaylı medeniyete ve hatta bu türlü bir medeniyetin izine rastlamamış olmamız epey garip gözüküyor.

Akıl almaz boyutta olan evrenimizde neden şimdi öteki bir medeniyetle karşılaşmadığımız, Fermi paradoksunun temelini oluşturan soru. Fermi paradoksu, uzaylıların var olma mümkünlüğünün çok yüksek olduğu, fakat bunu doğrulayacak delillerinin bulunamaması ortasındaki çelişkiyi tabir ediyor.

Chip’in aktardığına nazaran Fermi Paradoksu için önerilen pek çok farklı fikir bulunuyor. Kolay bir halde hayatın az olması ve iki uygarlığın ortasındaki vakit ve uzay farkı rastgele bir irtibat kurulmasını önlüyor olabilir. Yahut çok daha değişik ve uç bir teklife nazaran, çok gelişmiş bir uzaylı ırk bizi özel bir galaktik hayvanat bahçesinde izole ediyor de olabilir. Kimi tekliflerde uzaylıların kaynaklar için onlarla rekabet etmek yerine öteki cinsleri yok ettiğini ve bu nedenle başka herkesin sessiz kalmaya çalıştığı argüman edilirken, başka, eşit derecede kasvetli senaryolar, cihanda ortaya çıkan ve gelişen ırkların kendilerini yok etmek için çok fazla yardıma gereksinim duymadıklarını öne sürüyor.

YENİ ÇALIŞMA DA BU SON KÜMEYE KATILIYOR

Yeni çalışma da, uzaylı medeniyetlerinin öteki akıllı hayatlarla bağlantıya geçme bahtı bulmadan çok evvel sonlarına ulaştığını öneriyor. Şimdi hakem kontrolünden geçmemiş olan ön baskı makalesine nazaran, akıllı medeniyetler, galaktik ölçekte çok genç yaştayken, yaşadıkları gezegende iklim değişikliği nedeniyle sonlarına ulaşacaklardır.

Evrenimiz termodinamik maddelerini takip ediyor. Her şey düzensizliğe hakikat ilerliyor ve güç üretimini ne kadar verimli hale getirmeye çalışsak da, kesinlikle bir ölçü atık ısı ortaya çıkıyor. Bu yüzden ortaya çıkan her teknolojik medeniyetin muhtemelen insanlığın şu anda karşılaştığı sıkıntılarla karşılaşacağı ve gezegenlerinin giderek ısınmasıyla üzerindeki canlılar için daha yaşanamaz bir hale dönüşmesine sebep olacağı iddia ediliyor. Grup, makalelerinde “analizimiz, güç büyüme oranı yılda yüzde 1 mertebesindeyse, bu çeşit varsayımsal teknosferlerin azamî ömrünün yıldız evrimine kıyasla süreksiz olduğunu gösteriyor” diye yazıyor ve devam ediyor:

“Teknosferlerin ömrünün üst hududu, yıldız spektral tipine karşı nispeten duyarsızdır ve sırf yüzlerce yıldır.”

Kısacası, şayet teknolojik medeniyetler en fazla bin yıl sürüyorsa ve nispeten az ortaya çıkıyorsa, varlıklarını tespit etmek mümkün olmayacaktır ve Fermi Paradoksu’na kısmi bir tahlil sunacaktır. Grup, “herhangi bir anda ender oldukları için teknolojik cinslerle karşılaşmadığımızı” söylüyor.

Sinyal ulaşana kadar yok oluş…

Elbette bu açıklama, bizimle yakın bir noktaya ulaşmış diğer bir medeniyetin sinyalleriyle karşılaşmayacağımız manasına gelmiyor. Lakin bu türlü bir sinyal bize ulaşana kadar, o medeniyet muhtemelen çok uzun bir müddet evvel yok olmuş olacaktır. Araştırmacılar, uzaylı hayatı tespit etmenin formülünün, bir medeniyetin kendilerini yok etmeden evvel gezegenlerine verdiği kalıcı hasarı görmeyi içerebileceğini söylüyorlar.

Ayrıca araştırmacılar, bu ısı artışı sıkıntısıyla karşılaşan uygarlıkların uygulayabilecekleri kimi sistemleri de öneriyor. Grup, gelişmiş ve daima genişleyen medeniyetlerin bu çok ısı oluşumuyla gayret etmek için, örneğin atmosferi aerosollerle değiştirmek, yıldızlarını değiştirmek (başka gezegene göç etmek) yahut gezegenlerini tercih edilen bir yörüngeye sokmak (yıldızdan biraz daha uzaklaşmak gibi) üzere seçenekleri kısaca ele alıyor. Ayrıyeten, medeniyetlerin imkanları dahilinde yaşamayı öğrenerek ve güç tüketimlerini azaltarak kendi gezegenlerindeki ömürlerini “bir milyar yıl gibi” kıymetli ölçüde artırabileceklerini de söylüyorlar.

Çalışma, şu anda ön baskı sunucusu arXiv’de yer alıyor.