Yiğit Koçak: Popülerlikle yetenek birbirine karışıyor, ben ondan rahatsızım Eylül Tumbar: ‘Çok fazla seçenek var’ hissini sana yaşatıyorlar

İkisi de isimleri büyüdükçe egoları küçülenlerden. Eylül karşılaştığınızda gücüyle ve masmavi gözleriyle sizi büyülüyor. Yiğit de bir jönde olması gereken tüm özelliklere sahip. ‘Bir Ömrün Sonbaharı’ onların birinci partnerliği ve sinema tecrübesi. Kendilerini beyazperdede görecekleri için heyecanlılar. Başlıyorlar anlatmaya…

◊ 7 Şubat’ta vizyona girecek olan ‘Bir Ömrün Sonbaharı’ isimli sinemanızı nasıl anlatırsınız?

Yiğit Koçak: Birbirlerinin yaralarını sarmaya çalışan iki tatlı genci izleyeceğiz bu sinemada.

Eylül Tumbar: Sinema aşkın hem müspet hem melankolik yanını bize gösteriyor. Zeynep’in karakteri âşık olduktan sonra değişiyor. Aslında aşk sizi nereden nereye götürebilir onu da gösteriyor.

◊ Aşk seni değiştirir mi?

Eylül Tumbar: Değiştirir alışılmış. Beni biliyorsun, ben âşık olduğumda çok verici ve birebir vakitte
çok alıcı bir beşere dönüşüyorum. Her şey daha hoş görünüyor, daha hoş kokuyor. Aşk beni çok yükseltiyor. Bu işine yahut bir eşyaya duyduğun aşk da olabilir ancak ben aşksız hayatın çok manası yok diye düşünüyorum.

◊ Can ve Zeynep karakterleri birinci görüşte âşık oluyor. Siz birinci görüşte aşka inanır mısınız?

Eylül Tumbar: İnanıyorum.

◊ Bir evvelki projede rol arkadaşın olan Enes Koçak’la bir müddettir birliktesiniz. Onunla da birinci görüşte aşk mıydı?

Eylül Tumbar: Enes’le birbirimizi çok sevdik ancak onun aşk olduğunu anlamamız uzun sürdü. Aslında çok düzgün arkadaştık, âlâ anlaşıyorduk. Setten sonra da birlikte vakit geçirmeye devam edince “Herhalde birlikte olmalıyız” dedik.

◊ Sence birinci görüşte aşk var mı?

Yiğit Koçak: Ben birinci görüşte aşka inanmıyorum. Aşk inançla paralel; o itimat hissini kazanmadan ben âşık olamam.

◊ Senin Lizge Cömert’e olan aşkın itimatla mi başladı?

Yiğit Koçak: Biz esasen uzun yıllardır tanışıyorduk, sonunda âşık olduk.

◊ Sinemada Zeynep, Can’la karşılaşıyor ve Can’ın amansız bir hastalığı olduğunu öğreniyor. Sizce aşk her şeyin ilacı olur mu?

Eylül Tumbar: Birçok şeyin olur lakin her şeyin olmaz.

◊ Sinemanın tanıtımında “Karakterler gerçek aşkın gücünü ve hayatın pahasını sorguluyor” diye yazıyor. Pekala, siz hayatta neleri sorguluyorsunuz?

Eylül Tumbar: Genç bir oyuncu olmamın hayatı sorgulamamda bir artısı ya da eksisi yok. Ne hissediyorum, ne yapmak istiyorum, neler yapacağım, hakikaten burada olmak istiyor muyum… Her insan üzere biz de yaptığımız şeyleri sorguluyoruz bence.

Yiğit Koçak: Oyunculuğa girdikten sonra nasıl daha yeterli bir insan olurum, neye hizmet ediyorum üzere sorularla başımı meşgul ediyorum. ‘Yaşama hedefim ne’ üzere felsefi bir yerden bakıyor olabilirim.

‘BENİM TİKİM VAR, YÜKSEK İHTİMAL TRAVMA SONUCUNDA ÇIKTI’

◊ Zeynep karakterinin, babasını kaybetmesi sebebiyle bir kaybetme korkusu ve çocukluk travmaları var. Sizin çocukluk travmalarınız var mıydı?

Eylül Tumbar: Zeynep’le ortak olduğu için şunu söyleyebilirim; Çeşme’de büyüdüm, denizi çok seviyorum, çocukken konuttan kaçıp denize giderdim. Denize tek başıma gittiğim bir gün boğulma tehlikesi yaşadım. Fark etmediğiniz, denizin sizi içine çektiği yerler oluyor, ona denk geldim lakin kurtuldum. Bu bende bir mühlet deniz korkusu yarattı. Zeynep karakteri de deniz ve yağmurdan korkuyor, yaşadığım tecrübe bu rolü canlandırırken de beni besledi.

Yiğit Koçak: Bir sallanma tikim var, yüksek ihtimal travma sonucunda çıktı.

◊ Küçükken Athena müziklerinde sallanarak başlamıştı, değil mi?

Yiğit Koçak: Evet, annem ben 4 yaşımdayken o biçimde başladığını söylüyor. Lakin benim birinci hatırladığım ilkokul birinci sınıftaydı. Yüksek ihtimalle yalnız kaldığım için çok gerilim yaptım ve bedenimi o denli rahatlatmaya çalıştım, sonra da kaldı.

◊ Devam ediyor mu? Setlerde ne yapıyorsun?

Yiğit Koçak: Evet, devam ediyor. Setlerde de kayıt denince gidiyor.

◊ Kaybetmekten en çok korktuğunuz şey ne?

Eylül Tumbar: Ailem ve köpeğimi kaybetmekten korkarım.

Yiğit Koçak: Kariyer, para, şöhret bir formda geri kazanılır lakin ailemden birilerini kaybetmiş biri olarak şunu söyleyebilirim; biri gidince dünyaları verseniz geri gelmiyor, onları kaybetme kaygım var.

‘ARKADAŞLARLA KONUŞURKEN ŞİVEM KAYABİLİYOR’

◊ Eylül sen Egelisin. Çeşme’de büyümüşsün, Yiğit sen Karadenizlisin. Ege’nin sıcağı, Karadeniz’in dalgaları… Sizi doğduğunuz coğrafyalar nasıl etkiledi?

Eylül Tumbar: Çocukken çok rahat büyüdüm, doya doya yaşamanın verdiği o hoş hisler, anılar bana yeterli gelmiştir.

Yiğit Koçak: Ben Karadeniz’in bütün özelliklerini taşıyorum. Anlık sonlanıp sonra unutmak üzere… Onun dışında demlik demlik çay içiyorum. Arkadaşlarla konuşurken şivem kayabiliyor.

◊ En hesapsız yaşadığınız his ne?

Eylül Tumbar: Benim keder olabilir.

Yiğit Koçak: Öfke.

◊ Seni ne öfkelendirir?

Yiğit Koçak: Saygısızlık, birine makûs davranılması, hadsizlik…

◊ Ünün getirdiklerini az çok kestirim ediyoruz, götürdükleri neler?

Eylül Tumbar: Ailemle daha çok vakit geçirmek isterim ancak o kadar ağırım ki sevdiklerimle daha az vakit geçiriyorum. Her yere gidemiyorum, evvelden bu açıdan daha özgürdüm, artık biraz kısıtlanıyor.

Yiğit Koçak: Ben çok gezen biri olmadığım için bir yere gitmeyle ilgili derdim olmuyor. Onun dışında ailem aslında Samsun’da, onlarla çok sık görüşemiyordum. Benden bir şey götürmüyor, ömrüme motamot devam ediyorum.

◊ Şu anda oyuncu olmasanız nerede ne yapardınız?

Yiğit Koçak: Babam bana ekonomiyi bir formda bitirtirdi, sonrasında bankada çalışıyor olurdum.

Eylül Tumbar: Ben de tıp okumak istiyordum, doktor olurdum belki.

‘HER KUSURUM GÖZE BATIYORDU’

◊ İkiniz de oyunculukta son 4-5 yıldır isminizi duyurdunuz. Bu alanda sizi en çok zorlayan şeyler neler oldu?

Eylül Tumbar: Bazen kesim çok acımasız olabiliyor, bir insan olarak paha arıyorsun ve sahiden her şeye çok mana yüklüyorsun ve bazen onun karşılığını istediğin üzere alamıyorsun. Yani o oyunculuğun büyüsünü bazen kaybediyorsun zira ‘çok fazla seçenek var’ hissini sana yaşatıyorlar.

Yiğit Koçak: Popülerlikle yetenek birbirine karışıyor, ben ondan çok rahatsızım. Tanınan olan şey çok uygundur, hoştur üzere bir algı var ancak bence bu türlü bir şey yok. Birbirinden bağımsız şeyler. Bence çalışmak ve yetenek her vakit daha değerli olmalı.

◊ Kendinize mesleksel olarak bir ikaz hakkınız olsa ne derdiniz?

Eylül Tumbar: Bundan iki sene evvel başladı projelerim, tekrar kendi başıma nazaran yaşıyordum. Ben çok kendi bildiğini okuyan biriyim, şayet o denli olmasaydım da ‘Kendi kafana nazaran yaşa’ derdim.

Yiğit Koçak: Ben ‘Şımarma’ demiştim kendime. ‘Sen hâlâ Samsun’da mahallede çay içen o çocuksun, ne kadar ün ve para kazansan da özün o’ derim.

◊ Sevdiniz mi ünlü olmayı?

Eylül Tumbar: Dışarıdan görünen bir şey bence, kendin çok anlamıyorsun. Hâlâ birtakım ünlüler çok büyülü geliyor bana fakat kendin olunca hiçbir şey hissetmiyorsun, hayatında bir şey değişmiyor bence.

Yiğit Koçak: Ben ‘Kardeşlerim’ dizisinden sonra ünü tattım. Ancak oradaki rolümden de ötürü sanırım, ailenin çocuğu üzere oldum. Yani gördüğüm beşerlerle oturup çay içebiliyordum, “Oğlum” ya da “Kardeşim” diye yaklaşıyorlardı, o yüzden çok tatlı geçti benim için.

◊ Sosyal medyada çok takipçiniz var. Yaptığınız her paylaşım çok etkileşim alıyor. Linç kültürüyle de tanıştınız mı bu ortada?

Eylül Tumbar: İnanılmaz.

Yiğit Koçak: Çok linç yedin mi?

Eylül Tumbar: Alışılmış, birinci işimde karakterin ismi yoktu, etraftakiler hoş bir kız diye ‘Bambi’ diyordu. Oradan linç yedim, her kusurum göze batıyordu, “Bu mu güzel” diyorlardı.

‘YETENEĞİN YOKSA BİR YERDE PATLARSIN’

◊ Sizin yerinizde olmak isteyen, oyunculuk hayali kuran gençlere bir şey söyleseniz bu ne olurdu?

Yiğit Koçak: Göründüğü üzere değil, çok çalışman lazım…

Eylül Tumbar: Pes etmeyin, çok vazgeçme durakları oluyor. Oyunculukta beklediğin periyotlar ve deneme çekimlerine girdiğin vakitler var, oralarda pes etmemek gerek.

◊ Umudunuzun kırıldığı oluyor mu?

Eylül Tumbar: Olağan, her şeye dair oluyor lakin bir yerde tekrar kendini toparlayabilmen gerek.

◊ Sizce burada olmanızın nedeni ne kadar baht, ne kadar yetenek, ne kadar fizik?

Eylül Tumbar: Hepsi etken bence.

Yiğit Koçak: Tek biri işe yaramıyor, çok şanslı olsan bile yeteneğin yoksa bir yerde patlarsın. Bahtın da yardım etmesi gerekiyor, senin de çok çalışman lazım. Bütün parametrelerin düzgün denk gelmesi gerekiyor ki bir yere gelebilmeyi başar.

‘BEN KIYAFET İŞİNDEN HİÇ ANLAMAM’

◊ Aşkta mı işte mi daha başarılısınız?

Eylül Tumbar: İşte.

Yiğit Koçak: İşte.

◊ İkinizin de sevgilisi oyuncu. Birebir hayale sarılmış beşerlerle birliktesiniz. Bu hoş bir şey mi yoksa zorlayan tarafları var mı?

Eylül Tumbar: Tıpkı yolda yürümemiz daha anlayışlı olmamızı sağlıyor. Zira oyuncu olmayan birinin öteki bir oyuncunun hayatını anlayabileceğini düşünmüyorum. O ağır tempolar, bitmeyen saatler, bir yerden sonra senaryo odaklı geçen hayat… Negatif tesirleri de şöyle; ikiniz de çok ağır çalışmaya başladığınızda birbirinizi göremeyecek hale geliyorsunuz ve ikinizin de çok farklı hayatları oluyor. O hususta da anlayışı tekrar sağlamak çok kıymetli.

Yiğit Koçak: Birebir hayalin peşinde koşmak benim açımdan, ben üst çıkarsam seni de
üst çekerim, sen üst çıkarsan beni de üst çekersin demek olduğu için, çok mantıklı ve daha inançlı hissettiriyor bana.

◊ Kız arkadaşın Lizge senin kıyafetlerine karışıyormuş. Var mıdır bu türlü birbirinize müdahaleleriniz?

Yiğit Koçak: Karışır lakin sebebi şu; ben kıyafet işinden hiç anlamam. O yüzden bana yardımcı oluyor aslında.

Eylül Tumbar: Biz birbirimize çok karışmıyoruz lakin fikirlerimizi söylüyoruz.

‘ORTAK LİSANI BULDUK’

◊ İkinizin de birinci sinema sineması. Sinema ve dizilerin çalışma şartlarını karşılaştırdığınızda sizi hangisi cezbetti?

Eylül Tumbar: Ben sinema insanıyım, izlerken de birinci sinema izlemeyi tercih ediyorum. Sinema setinin rahatlığı, o senaryoyu baştan sona bilmek, karakteri uygun anlayabilmek ve kafanda her şeyin net olmasıyla sinema daha rahat hissettiriyor.

Yiğit Koçak: Evet, sinema çekimlerinin başında ve sonunda ne olacağını biliyorsun ancak dizinin o uzun uzaklık koşusu halini, temposunu, kaosu da seviyorum.

◊ Sizce nasıl bir ikili oldunuz?

Yiğit Koçak: Bence çok âlâ partner olduk ve tatlı bir iş çıkardık. Ortak lisanı de bulduk.

Eylül Tumbar: Sette çok uyumluyduk, birbirimizin alanına girmeden çalışmayı çok hoş yönettik.

◊ Birbirinizi nasıl anlatırsınız?

Yiğit Koçak: Eylül biraz aralıklı fakat o da günün saatine nazaran değişiyor. Mesela sabah saatlerinde…

Eylül Tumbar: Günaydınlarına yanıt vermiyordum, o yüzden bu türlü söylüyorsun (gülüyor).