Yusuf Dikeç: “Bir Türk atleti olarak gündemde olmaktan ötürü memnunum…”

Yusuf Dikeç, birden fazla atıcının tersine yardımcı ekipman kullanmadan gerçekleştirdiği atışlarıyla toplumsal medyada gündem olması hakkında, “Bu kadar ses getireceğini hiç varsayım etmiyordum. Her zamanki üzere atış konumumuza geçtik ve atışımızı yaptık. Bu, yalnızca benim muvaffakiyetim değil Türkiye Cumhuriyeti’nin başarısı. Bu yarışa çok âlâ hazırlandık. Gönül isterdi ki altın madalya alalım fakat son anda gitti. Olimpiyat rekorunu atarak finale çıktık. Bu, bizim için hem rahatlık hem de biraz baskı oldu. İlayda ile son anımıza kadar uygun gayret ettik, güzel savaştık.” değerlendirmesini yaptı.

Her atıcının kendi anatomik yapısına uygun bir duruşu olduğunu aktaran Dikeç, toplumsal medyada viral olan duruşuna ait “Kendimi en rahat hissettiğim, bedenimin en stabil tutabildiğim konum oydu. Dışarıdan sakin görünsek de içimizde fırtınalar kopuyordu. Bu hareketin bu kadar çok ses getireceğini de kestirim etmiyordum. Genç atlet arkadaşlarıma her vakit ‘Asli vazifemiz olağan ki madalya kazandırmak lakin ikincil misyonumuz de ülke temsiliyetidir. Üstünüzde ulusal ekip forması varken tutumlarınız, davranışlarınız, ömür üslubunuza dikkat etmeniz lazım.’ diyorum. Herhalde o genç insanların, atıcıların gönüllerinde bir yer kazanmışız, sempatilerini kazanmışız ki bu kadar büyük olumlu cevap geldi. Ayrıyeten beni memnun etti. Yusuf Dikeç yalnızca bir isimdir ve simgedir. Dünyada Yusuf Dikeç olarak değil de bir Türk atleti olarak gündemde olmaktan ötürü kendim ve ülkem ismine çok memnunum.” diye konuştu.

Final maçından evvel kadro arkadaşı Şevval İlayda ile “Neler konuştuğu ve neler hissettiği?” sorusuna Dikeç, “Aslında hem memnunluğu hem hüznü bir arada yaşadık. Akşam İlayda, ben ve Erdinç hocam birlikte oturuyorduk. Üstümüzde 85 milyonun yükü, baskısı vardı. Bizi biraz gerdi aslında. Yapabileceğimizin en güzelini yapmaya çalıştık. Daha fazlası olur muydu bilmiyorum fakat yapabileceğimizin en güzelini yaptık. Keşke altın olsaydı.” karşılığını verdi.

– Motivasyon kaynağı 9 yaşındaki kızı

Üst üste 5. kere katıldığı olimpiyatlarda birinci madalyasını elde eden Dikeç, 9 yaşındaki kızı Başak’la Paris’e gitmeden evvel gerçekleştirdikleri konuşmayı da şöyle aktardı:

“Dünyadaki tek varlığım, hayat kaynağım Başak. Gitmeden evvel daima bana taktik veriyordu. Cimnastik yaparken ‘Sen nasıl yapıyorsun?’ diye sorduğumda ‘Kendime (Yapabilirsin Başak, kazanabilirsin) diyorum. Sen de birebirini yap’ dedi. Müsabakadan bir gün evvel Başak’la görüştük. Olağanda dikkatimi, konsantrasyonumu dağıtmamak için telefonumu açmıyorum ancak hayat sevincim, hayat pınarım kızımla konuşmak bizi artı istikamette motive etti.”

Babasını izlerken çok heyecanlandığını belirten Başak ise “Başarı diledim, taktik verdim. Birinci olamazsa üzülmesin diye motive ettim.” dedi.

– Madalya 24 yıllık emeğin sonucu

Olimpiyat madalyası kazanma hayalinin 24 yıl evvel başladığını anlatan Dikeç, “İnsanlar bazen ‘Çok rahat, eli cebinde madalya aldın’ diyor. O dışa yansıyanı. Madalyada 24 yıllık çalışma ve emek var. Haftanın 6 günü idmana geliyorum, 4-5 saat idman yapıyorum. 24 yılın sonunda da keşke altın olsaydı fakat yeniden de ulaştık. Geçmişteki başarılarıma baktığım vakit Avrupa ve dünya şampiyonaları, Akdeniz Oyunları, İslami Dayanışma Oyunları… Hepsinin madalyası var. O koleksiyonda eksik olan olimpiyat madalyasıydı. Koleksiyon altın olsa tamamlanacaktı, çok küçük bir kesimi kaldı. Bu olimpiyatta altın madalya alsaydım bırakmayı düşünüyordum. Lakin çok düzgünüm, İlayda da çok âlâ. Nasip olursa 2028’de altın madalyayı alacağız, o denli bırakacağız. Atışı tahminen bırakırız lakin bu ülkeye, bu topluluğa değişik yollardan hizmet etmeye devam edeceğiz.” sözlerini kullandı.

– Genç atıcılardan beklentisi yüksek

51 yaşındaki deneyimli sportmen, bu muvaffakiyetin genç atıcılar için yeterli bir referans olmasını umduğunu vurgulayarak, “Spora çok geç başladım, 28 yaşında başladım. Birinci başlarda Avrupa’da, dünyada yarışlara gittiğimiz vakit finale çıkmayı muvaffakiyet üzere görüyorduk. ‘Niye madalya almayalım? Niçin Avrupa, dünya, olimpiyat şampiyon olmayalım?’ diyorduk. Bugün 24 yılın sonunda ülke, federasyon, topluluk olarak artık olimpiyat ikinciliğine üzülür hale geldik. Poligonda çalışan bir sürü genç arkadaşımız var. Bu gençler bizi çok çok daha geçecek. Atıcılık çok fazla tanınan, bilinen bir spor değil. Çok medyatik bir spor da değil. Umarım bu vesileyle ülkemizdeki birçok gence ulaşırız ve onlar da bu spora başlar. Yaşım ileri olsa da çok çalışmanın sonunda bu türlü bir muvaffakiyetin elde edilebileceğini de gösterdik gençlere. Onlara, ‘Hiç olmamış bir şeyi yapabilirsin’ demekle ‘Olmuş, somut bir şeyi yaparsın’ demek farklı. Bir şeyi çok istemek değil, istediğin şeyi elde edebilmek için sarf ettiğin efor kıymetli.” yorumunu yaptı.